จากเพจ ท่านอาจารย์สุเทพ

คุณปริชาติ เส็งพานิช (22 ตุลาคม 2558 เวลา 20:45 น.)

ปุจฉา:

สวัสดีค่ะอาจารย์ ขอสอบถามปัญหาค่ะ

บริษัทฯ ประกอบกิจการจำหน่ายสินค้าเกี่ยวกับเทคโนโลยี และได้มีการตีราคาสินค้าทุกสิ้นงวด หากสินค้าใดไม่มียอดเคลื่อนไหวเกิน 1 ปีหรือล้าสมัย ก็จะตั้งค่าเผื่อสินค้าล้าสมัยไปเรื่อย ๆ จนครบ 100%

โดยในแต่ละปีที่ตั้งค่าเผื่อสินค้าล้าสมัยก็จะถือเป็นรายจ่ายบวกกลับในแบบฯ ภ.ง.ด.50 และ

เมื่อปีใดบริษัทฯ ขายสินค้าที่ได้ตั้งค่าเผื่อสินค้าล้าสมัย 100% ไปนั้น จึงจะรับรู้ผลขาดทุนจากการขายสินค้าที่เกิดขึ้นจริงโดยไม่มีการบวกกลับรายจ่าย จากที่กล่าวมาบริษัทฯ ทำถูกต้องไมค่ะ (คะ)

สุเทพ พงษ์พิทักษ์

วิสัชนา:

เกี่ยวกับหลักเกณฑ์ในการตีราคาสินค้าคงเหลือ ในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชีนั้นเป็นไปตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งบัญญัติว่า “
“(6) ราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี ให้คำนวณตามราคาทุนหรือราคาตลาด แล้วแต่อย่างใดจะน้อยกว่า และให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีใหม่ด้วย
การคำนวณราคาทุนตามวรรคก่อน เมื่อได้คำนวณตามหลักเกณฑ์ใด ตามวิชาการบัญชี ให้ใช้หลักเกณฑ์นั้นตลอดไป เว้นแต่จะได้รับอนุมัติจากอธิบดีจึงจะเปลี่ยนหลักเกณฑ์ได้”

ต่อข้อถาม ขอเรียนว่า

1. สินค้าเทคโนโลยี ที่ไม่มียอดเคลื่อนไหวเกิน 1 ปี หรือล้าสมัย ซึ่งบริษัทฯ ได้มีการตีราคาสินค้าทุกสิ้นงวด หากสินค้าใด ก็จะตั้งค่าเผื่อสินค้าล้าสมัยไปเรื่อย ๆ จนครบ 100% โดยในแต่ละปีที่ตั้งค่าเผื่อสินค้าล้าสมัยก็จะถือเป็นรายจ่ายบวกกลับในแบบฯ ภ.ง.ด.50 นั้น บริษัทฯ ได้ปฏิบัติถูกต้องแล้ว เพราะการตั้งค่าเผื่อสินค้าล้าสมัย (Provision) มิใช่การตีราคาสินค้าคงเหลือตามหลักเกณฑ์ในมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งที่สินค้าคงเหลือมีราคาตลาดต่ำกว่าราคาทุนก็ตาม


2. การตีราคาสินค้าคงเหลือดังกล่าว ให้กระทำในแต่ละรอบระยะเวลาบัญชี ดังนั้น เมื่อบริษัทฯ ได้ขายสินค้าที่ได้ตั้งค่าเผื่อสินค้าล้าสมัย 100% ไว้แล้วนั้น บริษัทฯ สามารถรับรู้ผลขาดทุนจากการขายสินค้าที่เกิดขึ้นจริงในทางบัญชี แต่ในทางภาษีอากร เนื่องจากบริษัทฯ มิได้ใช้สิทธิตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร ผลขาดทุนดังกล่าว จึงถือเป็นรายจ่ายต้องห้ามตามมาตรา 65 ตรี (9) แห่งประมวลรัษฎากร กรณี “รายจ่ายซึ่งควรจะได้จ่ายในรอบระยะเวลาบัญชีอื่น” บริษัทฯ จึงต้องปรับปรุงบวกกลับรายจ่ายผลขาดทุนดังกล่าวทั้งจำนวน
เท่ากับบริษัทฯ ต้องแบกรับภาระภาษีทั้งสองขา อันเป็นภาระที่หนักมาก จึงควรศึกษาและพิจารณาหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการตีราคาสินค้าคงเหลือตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร ให้ชัดเจนเพิ่มเติมอีก
อนึ่ง มีผู้โพสต์ใน http://www.avaccount.com/accountcontent/index.php?topic=2341.0 ว่า

ตามความเข้าใจส่วนตัว ผมมองว่าไม่ว่าจะเป็นมาตราฐานบัญชีฉบับที่ 31 เกี่ยวกับสินค้าคงเหลือ และทางภาษีอากรตามมาตรา 65 ทวิ (6) ได้กำหนดให้คำนวณแสดงราคาสินค้าคงเหลือตามราคาต้นทุนหรือ มูลค่าสุทธิที่จะได้รับ แล้วแต่ราคาใดจะต่ำกว่า

ซึ่งหลักปฏิบัติทั้งทางบัญชีและทางภาษีอากรก็เป็นไปในแนวทางเดียวกัน

ปัจจุบันผมจึงไม่พบการตั้งค่าเผื่อมูลค่าสินค้าล้าสมัยแล้วครับ เพราะจะแสดงราคาสินค้าตามราคาทุนหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับแล้วแต่ราคาใดจะต่ำกว่าเลยครับ

ตัวอย่าง

เช่น ณ วันที่ 31 ธ.ค. 49 สินค้าคงเหลือตามราคาทุนเท่ากับ 1,250,000 บาท แต่ตามมูลค่าสุทธิที่จะได้รับเท่ากับ 1,000,000 บาท ก็จะบันทึกบัญชีโดย

ณ วันที่ 31 ธ.ค. 49

Dr. สินค้าคงเหลือปลายงวด ……………………… 1,000,000
      ขาดทุนจากการตีราคาสินค้าลดลง ………………250,000
      Cr. กำไรขาดทุน ……………………………………………..1,250,000

ณ วันที่ 31 ธ.ค. 50

Dr. กำไรขาดทุน …………………………1,000,000
        Cr. สินค้าคงเหลือต้นงวด………………………… 1,000,000

ข้อสังเกต

ตามหลักการบัญชีการนำผลขาดทุนดังกล่าวเป็นค่าใช้จ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิ แต่ทางด้านกฏหมายภาษีอากรถือเป็นค่าใช้จ่ายต้องห้ามต้องนำผลขาดทุนนั้นไปบวกกลับปรับปรุงกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล

เนื่องจากราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชีเมื่อได้มีการคำนวณราคาทุนหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับแล้วแต่ราคาใดจะต่ำกว่า ก็ให้ถือราคาดังกล่าวเป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาในรอบระยะเวลาบัญชีใหม่ด้วย

ดังนั้นผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือดังกล่าวจะนำมาหักเป็นรายจ่ายไม่ได้ เพราะการตีราคาสินค้าตามมูลค่าสุทธิที่จะได้รับซึ่งต่ำกว่าราคาทุนนั้น เท่ากับเป็นการหักรายจ่ายไปครั้งหนึ่งแล้ว”

ข้อหารือ  กค 0706/10178

ตามมาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 57 เรื่อง เกษตรกรรม มีข้อกำหนดบางประการ ที่เกี่ยวข้องกับการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีอากร สภาฯ ดังนี้

1. มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้กำหนดให้กิจการบันทึกราคาของสัตว์หรือพืชที่มีชีวิต (สินทรัพย์ชีวภาพ) โดยวัดมูลค่าเมื่อมีการรับรู้เริ่มแรก และ ณ ทุกวันสิ้นงวดในงบดุล ด้วยมูลค่ายุติธรรมหักด้วยประมาณการค่าใช้จ่าย ณ จุดขาย เว้นแต่การวัดมูลค่ายุติธรรมไม่สามารถทำได้อย่างน่าเชื่อถือ ซึ่งเมื่อมูลค่ายุติธรรมของสินทรัพย์ชีวภาพนั้นมีการเปลี่ยนแปลงในแต่ละงวดบัญชี ให้กิจการแสดงสินทรัพย์ดังกล่าวด้วยมูลค่ายุติธรรมและรับรู้ผลต่างจากการเปลี่ยนแปลงมูลค่ายุติธรรม โดยบันทึกการเปลี่ยนแปลงเป็นกำไรหรือขาดทุนสำหรับงวดแม้ว่าจะยังไม่มีการขายเกิดขึ้น กำไรขาดทุนที่เกิดจากการตีราคาสัตว์หรือพืชที่มีชีวิตจากการเปลี่ยนแปลงในมูลค่ายุติธรรมจะต้องนำมารวมคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลหรือไม่

2. เมื่อมีการเก็บเกี่ยวผลิตผลจากสินทรัพย์ชีวภาพ มาตรฐานการบัญชีกำหนดให้กิจการบันทึกราคาของผลิตผลทางการเกษตรนั้นด้วยมูลค่ายุติธรรม ณ จุดเก็บเกี่ยวหักด้วยประมาณการค่าใช้จ่าย ณ จุดขาย และรับรู้มูลค่ายุติธรรมนี้เป็นรายได้ของงวด แม้ว่าจะยังไม่มีการขายก็ตาม ซึ่งมูลค่ายุติธรรมที่ได้จะถือเป็นต้นทุนของสินค้าคงเหลือของกิจการด้วย กำไรขาดทุนจากการบันทึกราคาของผลิตผลทางการเกษตรตามมูลค่ายุติธรรมจะต้องนำมารวมคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลหรือไม่

แนววินิจฉัย

1. การบันทึกราคาของทรัพย์สินประเภทสัตว์หรือพืชที่มีชีวิต (สินทรัพย์ชีวภาพ) ให้ถือตามราคาที่พึงซื้อได้ตามปกติ ในกรณีที่มีการตีราคาเพิ่มขึ้น ห้ามมิให้นำราคาที่ตีราคาเพิ่มขึ้นมารวมคำนวณกำไรสุทธิหรือขาดทุนสุทธิ และให้หักค่าสึกหรอและค่าเสื่อมราคาในการคำนวณกำไรสุทธิหรือขาดทุนสุทธิตามหลักเกณฑ์ วิธีการ เงื่อนไข และอัตราเดิมที่ใช้อยู่ก่อนตีราคาทรัพย์สินเพิ่มขึ้น โดยให้หักเพียงเท่าที่ระยะเวลาและมูลค่าต้นทุนที่เหลืออยู่สำหรับทรัพย์สินนั้นเท่านั้น ตามมาตรา 65 ทวิ (3) แห่งประมวลรัษฎากร

กรณีที่ตีราคาทรัพย์สินดังกล่าวต่ำลง ค่าของทรัพย์สินที่ตีราคาต่ำลง ไม่ให้ถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิ เพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล ต้องห้ามตามมาตรา 65 ตรี (17) แห่งประมวลรัษฎากร แต่หากมีการขายทรัพย์สินดังกล่าวออกไปแล้วมีผลขาดทุนเกิดขึ้น จึงจะมีสิทธินำมาลงเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิได้

2. การบันทึกราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชีสำหรับผลิตผลทางการเกษตร ให้คำนวณตามราคาทุนหรือราคาตลาด แล้วแต่อย่างใดจะน้อยกว่า และให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีใหม่ด้วย ตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร

หากราคาตลาดน้อยกว่าราคาทุน ผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือ จะนำมาหักเป็นรายจ่ายไม่ได้ เพราะการตีราคาตามราคาตลาดซึ่งต่ำกว่าทุนนั้น เท่ากับเป็นการหักรายจ่ายไปครั้งหนึ่งแล้ว

กค 0706/764

บริษัท อ. ประกอบกิจการขายเฟอร์นิเจอร์ โดยได้จัดโชว์รูมสินค้าเพื่อให้ลูกค้าได้เลือกชมสินค้าตัวอย่าง สินค้าที่นำมาโชว์เป็นสินค้าที่ซื้อมาเพื่อโชว์ เมื่อสินค้าดังกล่าวล้าสมัย และมีสภาพไม่สมบูรณ์ บริษัทฯ ได้เปลี่ยนสินค้าโชว์ใหม่ บริษัทฯ จึงขอทราบว่า เมื่อสิ้นรอบระยะเวลาบัญชี หากสินค้าที่โชว์มีราคาตลาดต่ำกว่าทุน บริษัทฯ จะต้องนำผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือดังกล่าวมาบวกกลับเป็นรายได้ในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลหรือไม่


การคำนวณราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี ให้คำนวณตามราคาทุนหรือราคา ตลาด แล้วแต่อย่างใดจะน้อยกว่า และให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีด้วย ตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร

ดังนั้น บริษัทฯ ต้องคำนวณราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของ รอบระยะเวลาบัญชี โดยคำนวณตามราคาตลาดที่ต่ำกว่า จึงให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับ รอบระยะเวลาบัญชีใหม่ ตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร

ทั้งนี้ บริษัทฯ ไม่ต้องนำผลต่างระหว่าง ราคาทุนและราคาตลาดมาบวกกลับในการคำนวณกำไรสุทธิของบริษัทฯ แต่อย่างใด

กค 0811/01612

มาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร กำหนดให้บริษัทและห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลคำนวณราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี ตามราคาทุนหรือราคาตลาดแล้วแต่อย่างใดจะน้อยกว่าและให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีใหม่

ดังนั้น กรณีที่บริษัทคำนวณราคาสินค้าคงเหลือตามราคาตลาดที่ต่ำกว่าอันเนื่องมาจากความเสียหาย ล้าสมัย เสื่อมคุณภาพหรือราคาขายลดลง ณ วันสิ้นรอบระยะเวลาบัญชีนั้น

บริษัทจะต้องนำผลขาดทุนจากการคำนวณราคาสินค้าคงเหลือดังกล่าวมาบวกกลับเป็นรายได้ในการคำนวณกำไรสุทธิของบริษัทหรือไม่

แนววินิจฉัย

กรณีราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี ให้คำนวณตามราคาทุนหรือราคาตลาดแล้วแต่อย่างใดจะน้อยกว่า และให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีใหม่ด้วยตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร


ตามข้อเท็จจริงบริษัทคำนวณราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี โดยคำนวณตามราคาตลาดที่ต่ำกว่า จึงให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีใหม่ตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร

ทั้งนี้ บริษัทไม่ต้องนำผลต่างระหว่างราคาทุนและราคาตลาดมาบวกกลับในการคำนวณกำไรสุทธิของบริษัทแต่อย่างใด

คุณศรินทิพย์ สวย “ชินภูมิวสะนะ” (8 กันยายน 2558 เวลา 11:18 น.)

ปุจฉา: เรียน ท่านอาจารย์คะ

ขออนุญาตเรียนสอบถามเพื่อขอคำแนะนำจากท่านอาจารย์ เกี่ยวกับสินค้าคงเหลือของกิจการร้านทอง (จำหน่ายทองรูปพรรณ)

1. วิธีการคำนวณราคาสินค้าคงเหลือ ที่เหมาะสมควรใช้วิธีอะไรคะ เช่น วิธีเข้าก่อนออกก่อน, วิธีถัวเฉลี่ย ฯลฯ

2. ณ วันสิ้นปี จำเป็นจะต้องตีราคาสินค้าคงเหลือตามราคาทุนที่ซื้อ เปรียบเทียบกับราคาตลาดหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับ ณ วันที่ในงบการเงินแล้วใช้ราคาที่ต่ำกว่าหรือไม่คะ
– และหากจำเป็นต้องตีราคาดังกล่าวข้างต้น ณ วันสิ้นปี ผลต่างกำไรหรือขาดทุนจากการตีราคา จะบันทึกเข้าบัญชีอะไรคะ
– และหากยอดสินค้าคงเหลือยกมาจากปีก่อน ที่ผ่านมาไม่เคยมีการตีราคาตลาดหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับเลย จะใช้ยอดคงเหลือตามราคาทุนตลอด อย่างนี้ต้องปรับปรุงยอดคงเหลือของสินค้าคงเหลือต้นงวดยกมาจากปีก่อนหรือไม่ และปรับปรุงเข้าบัญชีอะไรคะ
ขอแสดงความนับถือ

สุเทพ พงษ์พิทักษ์
วิสัชนา:

เกี่ยวกับสินค้าคงเหลือของกิจการจำหน่ายทองรูปพรรณ

1. วิธีการคำนวณราคาสินค้าคงเหลือ ที่เหมาะสมควรใช้วิธีถัวเฉลี่ย เพราะทองมีคุณสมบัติเหมือนกัน และเวลาขายลูกค้าสามารถเลือกซื้อได้ตามความต้องการ มิใช่การหยิบขายเหมือนกับสินค้าอุปโภคบริโภคทั่วไป

2. ณ วันสิ้นปี จำเป็นจะต้องตีราคาสินค้าคงเหลือตามราคาทุนที่ซื้อ เปรียบเทียบกับราคาตลาดหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับ ณ วันที่ในงบการเงินแล้วใช้ราคาที่ต่ำกว่า ถือต้องตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษากร

           2.1 หากมีผลขาดทุนจากการตีราคา ให้บันทึกเข้าบัญชีต้นทุนสินค้าที่ขาย แต่ต้องระวังจะนำมาถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิซ้ำซ้อนกัน กับมูลค่าสินค้าคงเหลือที่นำมาหักออกในการคำนวณมูลค่าสินค้าที่ขาย
          2.2 สำหรับยอดสินค้าคงเหลือยกมาจากปีก่อน ที่ผ่านมาไม่เคยมีการตีราคาตลาดหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับเลย โดยหลักการทั่วไป ต้องทำการตีราคาสินค้าคงเหลือของรอบระยะเวลาบัญชีปีก่อนให้ถูกต้อง เป็นแต่ละรอบระยะเวลาบัญชี

คุณ Kananita TK (31 มีนาคม พ.ศ. 2561 เวลา 11:35 น.)
อาจารย์คะ พอดีหนูไปอ่านเจอข้อความเกี่ยวกับการตีราคาสินค้าคงเหลือประเภททองคำที่อาจารย์ได้ตอบไปในปี 2558 (ดังรูป) หนูมีข้อสงสัยเพิ่มเติม

1. ในคำตอบข้อ 2 หมายถึงว่า การที่เราเอาผลขาดทุนจากการตีราคาไปหักออกการคำนวณต้นทุนขายแล้ว ให้ระวังว่า มูลค่าสินค้าคงเหลือปลายงวดที่นำไปหักออกจากการคำนวณมูลค่าสินค้าที่ขาย ต้องเป็น มูลค่าสินค้าก่อนตีราคา ถูกหรือไม่คะ? เพราะไม่เช่นนั้นจะทำให้เรานำยอดขาดทุนจากการตีราคามาใช้ซ้ำซ้อนกัน

2. ในกรณีที่มิได้ตีราคาต้นงวด ก็ให้ปฏิบัติวิธีเดียวกับ การตีราคาปลายงวดใช่หรือไม่คะ ?

3. การตีราคาทองคำ สามารถเอายอดรวมของทองคำ (น้ำหนักรวม) ณ.วันสิ้นงวด มาตีราคาได้หรือไม่คะ? หรือต้องตีแยกเป็นแต่ละเส้น และแต่ละประเภท?

4. ในกรณีที่บริษัท รับซื้อทองเก่า ค่าใช้จ่ายในการซื้อทอง สามารถรวมเป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนได้หรือไม่คะ?

5. หากบริษัทมีค่าใช้จ่ายในการซื้อทอง ควรรวมเป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนในการขาย หรือ ค่าใช้ในการดำเนินงานคะ?
กราบขอบพระคุณอาจารย์ล่วงหน้าค่ะ

สุเทพ พงษ์พิทักษ์
วิสัชนา:

1. ในคำตอบข้อ 2 ดังต่อไปน้
….“2. ณ วันสิ้นปี จำเป็นจะต้องตีราคาสินค้าคงเหลือตามราคาทุนที่ซื้อ เปรียบเทียบกับราคาตลาดหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับ ณ วันที่ในงบการเงินแล้วใช้ราคาที่ต่ำกว่า ถือต้องตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษากร
……..2.1 หากมีผลขาดทุนจากการตีราคา ให้บันทึกเข้าบัญชีต้นทุนสินค้าที่ขาย แต่ต้องระวังจะนำมาถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิซ้ำซ้อนกัน กับมูลค่าสินค้าคงเหลือที่นำมาหักออกในการคำนวณมูลค่าสินค้าที่ขาย
……..2.2 สำหรับยอดสินค้าคงเหลือยกมาจากปีก่อน ที่ผ่านมาไม่เคยมีการตีราคาตลาดหรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับเลย โดยหลักการทั่วไป ต้องทาการตีราคาสินค้าคงเหลือของรอบระยะเวลาบัญชีปีก่อนให้ถูกต้อง เป็นแต่ละรอบระยะเวลาบัญชี”

….    หมายความว่า การที่เราเอาผลขาดทุนจากการตีราคาไปถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรขาดทุนแล้ว พึงต้องระวังว่า มูลค่าสินค้าคงเหลือปลายงวดที่นำไปหักออกจากการคำนวณต้นทุนสินค้าที่ขาย ต้องเป็น มูลค่าสินค้าก่อนตีราคา เพราะไม่เช่นนั้นจะทำให้เรานำยอดขาดทุนจากการตีราคามาใช้ซ้ำซ้อนกัน ถูกต้องแล้ว

2. สินค้าคงเหลือยกมาต้นงวด ให้ใช้ราคาสินค้าคงเหลือ ณ วันปลายงวดของรอบระยะเวลาบัญชีปีก่อน จึงไม่ต้องตีราคาซ้ำซ้อนอีก เพราะห่างกันเพียงแต่เสี้ยววินาทีเท่านั้น จึงไม่ต้องถือปฏิบัติเกี่ยวกับวิธีการตีราคาสินค้ายกมาต้นงวดแต่อย่างใด ให้ใช้ผลการตีราคาสินค้าปลายงวดมาเป็นมูลค่าสินค้าต้นงวดยกมาได้โดยอัตโนมัติ

3. การตีราคาต้นทุนทองคำ ณ วันสิ้นงวด ขึ้นอยู่กับการเลือกใช้วิธีการตีราคาทุนทองคำว่า กิจการเลือกใช้วิธีการใด หากเลือกวิธีถัวเฉลี่ย ก็ย่อมสามารถนำยอดรวมของทองคำ (น้ำหนักรวมแต่ละประเภท เช่น ทองรูปพรรณแต่ละชนิด ทองคำแท่ง ซึ่งคำนวณตามวิธีถัวเฉลี่ย) มาเปรียบเทียบกับราคาตลาดได้….แต่ถ้าตีราคาทุนแบบ “เข้าก่อนออกก่อน” ก็ต้องตีแยกเป็นแต่ละเส้น และแต่ละประเภท

4. ในกรณีที่บริษัท รับซื้อทองเก่า ค่าใช้จ่ายในการซื้อทอง ย่อมถือเป็นต้นทุนทองคำได้

5. หากบริษัทมีค่าใช้จ่ายในการซื้อทอง ควรรวมเป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนทองคำแต่ละประเภทที่ซื้อมา

https://www.facebook.com/Suthep.Pongpitak/posts/2399475943436701

คุณ Tang-tang Bovino (15 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 เวลา 23:50 น.)
เรียน ท่านอาจารย์สุเทพ ครับ

ผมขออนุญาตสอบถามต่อจากคำถามนี้ (ของคุณ Preeyanun Dear) ครับ ผมไม่เข้าใจความหมายของคำว่าเคยหักเป็นค่าใช้จ่ายครั้งหนึ่งแล้วครับ

หากผมดำเนินงานในปีนี้เป็นปีแรก แต่สินค้าคงเหลือของผมมีความผันผวนตามราคาตลาด เช่น ยางพารา ณ วันสิ้นงวด

ผมจึงตีราคาสินค้าคงเหลือให้ต่ำลงด้วยราคาตลาด ณ วันสิ้นงวด อย่างนี้แล้วตอนคำนวณกำไรทางภาษีในปีแรกของผมนั้น รายการขาดทุนที่เกิดจากการตีมูลค่าตลาดที่ต่ำกว่านั้นมีลักษณะต้องห้ามด้วยหรือไม่ครับ


ขออนุญาตยกตัวอย่างเพื่อความเข้าใจ ผมใช้วิธีการบันทึกบัญชีแบบ periodic ตอนผมโอนปิดสินค้าปลายงวด(ราคาทุน)
Dr สินค้าคงเหลือ (หมวด1)
….Cr. สินค้าปลายงวด (หมวด5)


ทดสอบ NRV สิ้นงวด ปรากฎว่า เกิดขาดทุนจากการวัดมูลค่าด้วยราคาตลาดที่ต่ำกว่า ผมบันทึกบัญชี
Dr. ขาดทุนจากการวัดมูลค่า (SGA)
….Cr. สินค้าคงเหลือ (หมวด1)

ถ้าเป็นตามตัวอย่างข้างต้นแล้วแสดงว่ายังต้องบวกกลับอีกหรือไม่ครับ
อ้างถึง กค 0706/764 กล่าวว่าไม่ต้องนำมาบวกกลับเพื่อคำนวณภาษีครับ

ขอบคุณครับ
สุเทพ พงษ์พิทักษ์


วิสัชนา:

ความหมายของคำว่าเคยหักเป็นค่าใช้จ่ายครั้งหนึ่งแล้ว ได้แก่
      กรณีที่กิจการ บันทึกรับรู้ผลขาดทุนจากการวัดมูลค่า (SGA) โดยนำไปถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรขาดทุนครั้งหนึ่งแล้ว ในงบต้นทุน

      เมื่อกิจการใช้ราคาตลาดที่ต่ำกว่าราคาทุนไปเป็นรายการหักออกจากตุ้นทุนสินค้าที่่มีเพื่อขาย ทำให้ต้นทุนสินค้าที่ขาดมียอดสูงขึ้นจากการที่ราคาสินค้าคงเหลือปลายงวดที่ตีราคาต่ำกว่าราคาตลาด

       จึงเท่ากับกิจการรับรู้รายจ่ายผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือตามราคาตลาดซ้ำอีกครั้งหนึ่ง

 ตามหนังสือกรมสรรพากรเลขที่ กค 0706/10178 ลงวันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2548 จึงกล่าวว่า “หากราคาตลาดน้อยกว่าราคาทุน ผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือ จะนำมาหักเป็นรายจ่ายไม่ได้ เพราะการตีราคาตามราคาตลาดซึ่งต่ำกว่าทุนนั้น เท่ากับเป็นการหักรายจ่ายไปครั้งหนึ่งแล้ว”


กรณีผลการดำเนินงานในปีแรก โดย่สินค้าคงเหลือของกิจการมีความผันผวนตามราคาตลาด เช่น ยางพารา ณ วันสิ้นงวด กิจการจึงตีราคาสินค้าคงเหลือให้ต่ำลงด้วยราคาตลาด ณ วันสิ้นงวด เช่นนี้ ในการคำนวณกำไรทางภาษีในปีแรกของกิจการนั้น รายการขาดทุนที่เกิดจากการตีมูลค่าตลาดที่ต่ำกว่านั้นมีลักษณะต้องห้าม ดังได้กล่าวไว้ข้างต้นแล้ว กิจการต้องบวกกลับผลขาดทุนจากการวัดมูลค่า ในแบบ ภ.ง.ด.50 มิฉะนั้น

กิจการจะมียอดขาดทุนจากการตีราคาสินค้าในงบกำไรขาดทุน ซ้ำกันสองครั้ง (double)


ตามหนังสือกรมสรรพากรเลขที่ กค 0706/764 ลงวันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 กล่าวว่า “ไม่ต้องนำ “บริษัทฯ ไม่ต้องนำผลต่างระหว่าง ราคาทุนและราคาตลาด” มาบวกกลับในการคำนวณกำไรสุทธิของ บริษัทฯ แต่อย่างใด” นั้น เข้าใจว่า ไม่สามารถใช้อ้างอิงเป็นการทั่วไปได้ เพราะ


….ประการที่หนึ่ง การรับรู้ผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือ แล้วยังนำยอดสินค้าคงเหลือที่ตีราคาลดลงแล้ว มาใช้เป็นรายการหักในการคำนวณต้นทุน เป็นความซ้ำซ้อนอย่างเห็นได้ชัด


….ประการที่สอง ไม่มีรายละเอียดของการตีราคาและการปรับปรุงผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือ ซึ่งแตกต่างไปจากหนังสือกรมสรรพากรเลขที่ กค 0706/10178 ลงวันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2548 ดังกล่าว


เลขที่หนังสือ: กค 0706/764
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551
เรื่อง: ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการคำนวณราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี
ข้อกฎหมาย: มาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร
ข้อหารือ
….บริษัท อ. ประกอบกิจการขายเฟอร์นิเจอร์ โดยได้จัดโชว์รูมสินค้าเพื่อให้ลูกค้าได้เลือกชมสินค้าตัวอย่าง สินค้าที่นำมาโชว์เป็นสินค้าที่ซื้อมาเพื่อโชว์ เมื่อสินค้าดังกล่าวล้าสมัย และมีสภาพไม่สมบูรณ์ บริษัทฯ ได้เปลี่ยนสินค้าโชว์ใหม่ บริษัทฯ จึงขอทราบว่า เมื่อสิ้นรอบระยะเวลาบัญชี หากสินค้าที่โชว์มีราคาตลาดต่ำกว่าทุน บริษัทฯ จะต้องนำผลขาดทุนจากการตีราคาสินค้าคงเหลือดังกล่าวมาบวกกลับเป็นรายได้ในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลหรือไม่
แนววินิจฉัย
….การคำนวณราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี ให้คำนวณตามราคาทุนหรือราคาตลาด แล้วแต่อย่างใดจะน้อยกว่า และให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีด้วย ตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น บริษัทฯ ต้องคำนวณราคาสินค้าคงเหลือในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี โดยคำนวณตามราคาตลาดที่ต่ำกว่า จึงให้ถือราคานี้เป็นราคาสินค้าคงเหลือยกมาสำหรับ รอบระยะเวลาบัญชีใหม่ ตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ บริษัทฯ ไม่ต้องนำผลต่างระหว่าง ราคาทุนและราคาตลาดมาบวกกลับในการคำนวณกำไรสุทธิของ บริษัทฯ แต่อย่างใด
เลขตู้ : 71/35614